Kusafiri, kupumzika na kufanya kazi

Lieve allemaal,

Het is alweer een tijd geleden dat ik een blog heb geschreven en wat is er alweer veel gebeurd in de tussentijd. Ik hoop dat jullie eerst even een kop koffie en een voedselpakket hebben gepakt, want dit wordt een hele lange blog

Twee weekenden geleden heb ik een weekend niet ver gereisd, maar Eldoret goed verkend. Op zaterdag zijn Salomé en ik de stad in geweest op zoek geweest naar kleren. Niet dat we geen kleren hebben meegenomen, maar we voelen ons hier allebei elke dag ‘underdressed’. De vrouwen lopen hier in prachtige jurken en hoge hakken en dan lopen wij daar achteraan in onze spijkerbroek met t-shirtje. Vandaar dus onze zoektocht naar een mooie jurk! Na flink onderhandelen hebben we allebei een mooie jurk gevonden op de markt. Hierna zijn we met een Keniaanse vrouw bij een restaurant in de stad gaan eten om heerlijke nyama choma te eten. Nyama choma is een specialiteit hier in Kenia en houdt in dat het vlees op de barbecue wordt gegooid. Dit eet je dan vervolgens met ugali (maismeeldeeg) en kachumbari (mengsel van tomaat en ui). Zeker aan te raden hier! Op zondag zijn we naar Lewa’s Childrens Home gegaan, het tehuis waar ik spullen voor had ingezameld. 71 kinderen worden daar op dit moment verzorgd en kunnen dankzij het tehuis naar school en krijgen goed eten. Dank aan allen voor jullie mooi spullen, ze waren er ontzettend blij mee!

Nakuru
Het weekend erna ben ik afgereisd met 8 vrienden naar Lake Nakuru NP om hopelijk de laatste van de Big Five te spotten; de neushoorn. Een gamedrive, relaxen in een prachtige lodge en een caldera bewandeld – en dat alles in minder dan 48 uur! Nakuru is ongeveer 2,5 uur rijden richting Nairobi en is een stuk moderner dan Eldoret inclusief de Keniaanse Starbucks (Java Coffee House) en soms is dat wel een welkome afleiding in de hectiek van alledag. Nadat ik om kwart voor zes ’s ochtends werd opgehaald bij mijn huis, eerst nog even doorgeslapen, want om die tijd functioneer ik nog niet. Na een stevig debat bij de ingang van Lake Nakuru NP over de entreeprijs (ik ben nu officieel resident in Kenia en wil ook graag dito entreeprijs) begonnen we aan onze game drive. Aan de foto’s te zien op mijn camera lijkt het alsof we alleen maar zebra’s hebben gezien die dag, maar naast zebra’s hebben we everzwijnen, Thompson’s gazelles, gnoe’s, buffels, giraffen, een verscheidenheid aan vogels, impala’s, baboons en niet te vergeten: de neushoorn gezien! Helaas hebben we dit keer geen leeuwen gezien, ondanks dat we heel hard ‘The Circle of Life’ en ‘In the jungle’ draaiden. Nadat we een kilo stof hadden ingeademd in het park, gingen we op weg naar ons overnachtingsadres Maili Saba. De weg ernaartoe was nogal hobbelig en helaas zat ik met een aantal dramaqueens in de auto die uitspraken deden als ‘I hope we don’t die’ en ‘I am gonna close my eyes, cause I don’t want to see this’. Niets gewend helaas.

In Maili Saba stond een glas verse passievruchtsap en een heerlijk kampvuur op ons te wachten en nadat we ons driegangendiner hadden verslonden, kwamen we tot de ontdekking dat er ook hier kruiken in ons bed lagen; wat een welkome verrassing. De volgende ochtend kwamen we tot de ontdekking dat we aan de rand van een krater hadden geslapen die een fabelachtig uitzicht over de omgeving bied. Eigenlijk moet ik geen krater zeggen, maar caldera. Onze gids Lucy vertelde ons dat een krater het resultaat is van een explosie en een caldera het resultaat van een implosie. Na een prachtige wandeling naar het laagste punt van de krater hadden we nog een laatste maal in Maili Saba en vertrokken we weer naar Eldoret.

Mount Elgon
Na alle weken van in de auto zitten en dieren kijken, werd het nu toch wel tijd om hier een berg te beklimmen. Met Salomé en drie Finse studenten besloten we Mount Elgon te beklimmen. Mount Elgon is een dode vulkaan op de grens tussen Oeganda en Kenia en hieromheen ligt een nationaal park. De hoogte piek ligt in Oeganda en is 4321 m hoog. Gelukkig was dat niet ons einddoel van de trip, maar de lagergelegen top Endebess Bluff (2506 m) was dat wel. Afgelopen zaterdagochtend vertrokken we vanuit Eldoret voor een tussenstop in Kitale om vervolgens door te rijden naar Mount Elgon. Ik denk dat we ongeveer even lang over de 70 km van Eldoret naar Kitale, als van de 11 km vanaf de Chorlim Gate (ingang van het park) naar de ingang van het park. De weg was helaas niet al te best. Helaas regende het bij aankomst in het park, maar desalniettemin vertrokken we voor onze eerste wandeling naar Kitum Cave. Deze grot staat bekend om uitbraken van het Marburgvirus, maar gelukkig is het nooit bewezen en konden we met een gerust hart de grot betreden. Olifanten en andere dieren komen ’s nachts naar deze grot om te likken aan de wanden die zout bevatten en zo het dieet van de dieren aanvult. Bij aankomst in onze minihuisjes (banda’s genoemd) bleek dat de elektriciteit uitgevallen was en we al vroeg moesten beginnen met koken om nog in daglicht te kunnen eten. Na een zelfgemaakte stoofpot hebben we een groot kampvuur gemaakt waar we urenlang in stilte van hebben genoten. Wat kan niets zeggen soms heerlijk zijn!
De volgende ochtend toen we wakker werden bleek dat er naast gebrek aan elektriciteit ook helaas een gebrek aan stromend water was, ach, het maakte geen verschil in onze heerlijke reis naar Mount Elgon. Na een stevig ontbijt dat helaas deels gestolen werd door baboons vertrokken we voor het hoofddoel van onze reis: Endebess Bluff. Over een stuk van 1.1 km zijn we meer dan 200 meter gestegen in hoogte, een zware klim, maar meer dan de moeite waard. Nadat we de top hadden bereikt hadden we een geweldig uitzicht over de gehele omgeving en zagen we onze taxi als een ministipje in de verte. Na nog een korte stop in Kitale voor onze voedselbeloning keerden we moe maar voldaan terug naar Eldoret. Wat een geluk dat het gister een vrije dag was (Hero Day) en we even konden uitrusten van onze reis.

En dan als laatste, maar niet minder belangrijk: de sterren. Zij verdienen echt een aparte paragraaf in mijn blog. Geen wolken, geen lucht of lichtvervuiling te zien zowel in Nakuru als in Mt Elgon maar een prachtige sterrenhemel met de helderste sterren die ik ooit heb gezien. Je zou het liefst je matras naar buiten slepen om er de hele nacht van te kunnen genieten, ware het niet dat het buiten vriest hier .

Heel veel liefs en tot snel!

Josta

PS Zoals velen van jullie weten ben ik inmiddels hier een organisatie begonnen om de 'abandoned children' te voorzien van kleren, luiers en eten. Dank aan iedereen voor alle donaties!